تفاوت دو انتخاب . . .

چهارسال قبل، وقتی کاندیدای محبوبمان با ٢٤ میلیون رای رییس جمهور شد،

     سخت طالب آن بودیم که شادی کنیم.

 دوست داشتیم به خیابان بیاییم و خستگی یک انتخابات داغ و پر تنش را از تن به در کنیم.

اما وقتی به خیابان آمدیم، جز آتش و دود و اعتراض چیزی ندیدیم.

شیشه خیابانها را شکستید و به مردم و نظام تهمت زدید و همه قواعد سیاسی و

 انسانی را زیرپا گذاشتید و ما "فقط" نظاره می کردیم.

آمدیم برای شادی دلهای دوستانمان "بوق" بزنیم؛ اما دیدیم که بوق زدن به نماد اعتراض تبدیل شد.

شادی رای آوردن کاندیدای محبوبمان را به زهر تبدیل کردید و در جلوی چشم ما،

 رای ما را "دروغ" خواندید...

این خاطرات در ذهنم رژه می روند وقتی می بینم شما را که حالا، با شور و شعف وصف ناشدنی

 به خیابانها آمده اید. شاد هستید و بوق و سوت و کف می زنید.

ما فرصت شادی کردن را از شما نمی گیریم. این پیروزی گوارای وجودتان باد...

بغضم می گیرد وقتی یاد چهارسال قبل و مظلومیت نظام میفتم.

حسرت آن روزها و شادی نکرده ی خود را نمی خورم؛ اما نمی توانم آه نکشم.

          ما آه می کشیم اما شما خوشحال باشید... 

منبع : علم سیاه

باتشکر از سیب سرخ