بچه های حزب الله

از پس شیشه ی عینک استاد سرزنش وار به من

می نگریست باز از چهر ه ی من می خواند که

چه ها دردل من می گذرد !

مبسر امروز چو اسمم را خواند بی خبر داد کشیدم

غایب!!!

رفقایم همگی خندیدند که جنون گشته به طفلک غالب

رفقاهیچ نمی دانستند که من اینجاییم ودل جای دگر

دل آنهاست به درس وبه کتاب دل من درپی

سوادی دگر است...