موسیقی و تاثیر ان
چهارشنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۲، ۱۲:۰۱ ق.ظ
مادر می آد داخل اتاق و می بینه که پسر جوونش گوشی گذاشته توی گوشش و از هفت دولت آزاده و داره وسط اتاق سرشو تکون تکون می ده... مادر می آد جلو و پسر متوجه می شه که گوشی ها رو باید از گوشش در بیاره.
گوشی ها رو از گوشش بیرون می کشه ولی صدای گوشی ها انقدر بلنده که حتی از اون فاصله هم آهنگ به گوش می رسه.
مادر میگه: "پسر... این آهنگا حرامه. بلند شو برو به درسات برس. چیه همش نشستی داری این چرت و پرتا رو گوش می دی؟!"
شاید صحنه ی بالا صحنه ی متداولی باشه که به نحوی کمابیش مشابه در زندگی خیلی از جوون ها اتفاق افتاده.
به نظر می رسه که توی جامعه ی ما "غنا" و "موسیقی حرام" عبارت هایی باشن که به گوش خیلی ها رسیدن، ولی این که دقیقا به چه معنی هستن و اصلا این چیزا یعنی چی، برای خیلی ها روشن نشده باشه.
اولین چیزی که فکر می کنم برای همه واضح باشه اینه که موسیقی و آواز می تونه تاثیر زیادی بر روی آدم بذاره. آدم غمگین رو می تونه شاد کنه، آدم شاد رو می تونه غمگین کنه، آدم خسته رو می تونه نیرومند کنه، آدم نیرومند رو می تونه خسته کنه و غیره و غیره و غیره... شما فرض کنین دارین یه فیلم عاطفی می بینین که رسیده به اوج داستان... اگر یه صدای سوزناک موسیقی با صحنه ی فیلم همراه باشه، چه کسی می تونه انکار کنه که تاثیرگذاری این صفحنه از فیلم چندین برابر بیشتر می شه؟
در مورد تاثیر موسیقی بر مغز و اعصاب و فشار خون و حافظه و مغز و آموزش و سرعت رشد گیاهان و خشونت و حتی آمار خودکشی هم مطالعات علمی انجام شده؛ (چند مقاله رو می شه به عنوان مثال اینجا و اینجا و اینجا و اینجا پیدا کرد). تاثیر موسیقی بر انسان -چه مثبت چه منفی- انکار ناپذیره. شاید اگه یه روزی وقت شد، بعضی از این تاثیرها رو دقیق تر با هم برسی می کنیم.
خلاصه، در تاثیر گذار بودن موسیقی شکی نداریم.
حالا سوال اصلی اینجا پیش می آد که: "این قدرت موسیقی، در چه جهتی بر روی انسان تاثیر می ذاره؟" یعنی این که تاثیر موسیقی مثبته یا منفیه؟ اگر تاثیر ظاهرا مثبتی می ذاره، آیا این تاثیر دائمی هست یا نه؟ آیا اگر تاثیر منفی می ذاره، این تاثیر ماندگار هست یا گذری؟ آیا ممکنه که یه نوع موسیقی رو یکی تاثیر مثبت بذاره ولی روی یکی تاثیر منفی؟ آیا انسان اصلا صلاحیت این رو داره که وقتی موسیقی گوش می ده بفهمه که داره چه تاثیری رو متحمل می شه؟ به چه خواننده یا نوازنده ای می شه ان قدر اعتماد کرد، که نغمه هاش و آهنگاش رو به درون مغزمون راه بدیم؟
این سوال ها، به این سادگی ها جواب داده نمی شه. اولا افراد با هم فرق می کنن، دوما فرهنگ ها و موسیقی ها به هم فرق می کنن. مشاهدات علمی هم نمی تونن یه نسخه ی واحد برای همه ی موسیقی ها و همه ی انسان ها بپیچن. انقدر دنیای مغز و اعصاب برای انسان ها ناشناخته است، که هر کس با اتکا به منابع علمی ادعا کنه که واقعا می فهمه که موسیقی چه تاثر جامعی روی مغز آدم می ذاره، یا نادانه یا دروغ گو.
حالا برگردیم سر نظر اسلام.
در اسلام، به نظر می رسه که همه ی دانشمندان اسلامی -چه سنی چه شیعه- اعتقاد دارن که همه ی موسیقی ها حلال نیستند. یعنی همه معتقدند که حد اقل بعضی از آهنگ ها حرامند.
اون نوع موسیقی که همه ی علما بر حرام بودنش با هم موافقت دارن و تا اونجایی که من می دونم هیچ عالمی حلال بودنش رو قبول نداره، اون آهنگایی هست که همراه با فعل حرام باشه. یعنی چی؟
یعنی این که توی یه پارتی مختلط که احتمال داره توش مشورب هم باشه، چه آهنگی پخش می کنن؟ اون آهنگ حرامه. یعنی اون آهنگی که با این نوع مراسما هم خوانی داره، بی برو برگرد خلاف دین خداست.
به نظرم مثال واضح امروزیش، می شه این آهنگ های جدید رپ که در مورد "داف" ها و "پارتی" و "مشروب" می خونن. به عنوان مثال اون آهنگی که توش خواننده می گه:
«من همیشه دختری با موی مش می خوام، ولی یه گوشه یه دافی موی مشکی داشت، نگا می کرد مثه یه آهوی چشم سیا، منم اونو نگا کردم تو یه چشم زیاد، رفتم طرفش گفت دنبالم کن رفتم دنبالش گفتم بگیر شمارم رو، گفت زنگ بزنم صبح بیای دنبالم تو؟ نه! چون قراره که بیدار شی صبح کنارم تو! نرقصیده می خواد پیشم بشینه دوباره شاید این بار از دست سیجل بگیره شماره، می خواد با من مست پس بشه پس از قصد دست بشه می زنم میگم اصلا رسمشه»
از لحاظ علمی هم واضحه که چرا همچین آهنگی مطلوب نیست. همون طور که بالا گفتیم، تاثیر موسیقی انکار ناپذیره؛ همچین آهنگی هم، چه شنونده بخواد چه نخواد روش تاثیر می ذاره. حداقل کاری که می کنه اینه که شنونده رو نسبت به این چیزا بی تفاوت می کنه و یا شنونده رو تشویق به این نوع رفتار و گفتار و کردار می کنه.
نه تنها گوش دادن به این آهنگا گناهه، بلکه بی تفاوت گذشتن از کنارشون و نهی نکردن دوستامون و عزیزامون از گوش دادن به این مزخرفات هم کم کاریه. هم از لحاظ علمی هم از لحاظ دینی، این نوع موسیقی آدم رو سمت ناهنجاری ها هدایت می کنه. به عنوان مثال ناهنجاری های جنسی، قانونی، خشونتی و غیره (به لینک مراجعه کنین اگه دوست دارین).
در (الدرالمنثور جلد 5 صفحه 308) روایتی هست به این مضمون: "از موسیقی دوری کنید زیرا موسیقی حیاء را از بین میبرد و سبب زیاد شدن غریزه جنسی میشود. مردانگی را نابود میسازد، و هرکاری که شراب میکند موسیقی هم انجام میدهد، و اگر مبتلا به موسیقی شدید از زنان بپرهیزید برای آنکه موسیقی انسان را به زنا میکشاند." شما یه لحظه فکر کنین که این حرفا رو 1400 سال پیش در زمانی زدن که اصلا مردم فهم و شعور درستی از چیزی به نام روان شناسی ندارن. ولی امروز می بینیم که چه قدر این دستورات با علم روان شناسی همخوانی داره. جالبه.
و در (کنزالعمال جلد 14صفحه 281) رسول الله می گه: "گروهی از امت من در آخرالزمان به صورت خوک و میمون مسخ می شوند. عرض شد: یا رسول الله آیا اینها شهادت به یگانگی خدا و رسالت شما میدهند و روزه می گیرند و نماز می گذارند؟ فرمود بلی. عرض شد: پس چرا باید مسخ شوند؟ فرمود: برای اینکه ایشان آلت موسیقی می نوازند و شراب می نوشند .پس ایشان صبح می کنند در حالی که به صورت خوک و میمون مسخ شده اند."
خلاصه حدیث خیلی زیاد داریم در مورد این که موسیقی و آلت موسیقی و خرید و فروش آلت موسیقی حرامه و موجب جهنم می شه. ولی نباید در حکم دادن عجله کرد و باید به توضیحات دقت داشت.
"هر موسیقى که به نظر عرف موسیقى لهوى و مطرب که مناسب با مجالس عیش و نوش است باشد، موسیقى حرام محسوب مىشود و فرقى نمىکند که موسیقى کلاسیک باشد یا غیر کلاسیک. تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفى مکلّف است و اگر موسیقى این گونه نباشد بخودى خود اشکال ندارد." (این عبارت از سایت آیت الله خامنه ای بود)
"تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفی مکلف است" یعنی چی؟ یعنی این که هر کس خودش باید شعور خودش برسه که چه آهنگی رو توی مجلس های رقص و گناه پخش می کنن. آدم عاقل اگر نخواد خودش رو گول بزنه، با توجه به فرهنگ و عرف جامعه ای که توش زندگی می کنه، براش مشخصه که چه آهنگایی رو توی مهمونی های غیر صحیح پخش می کنن.
این موضوع به خود شنونده ربط داره. نه به صدا و سیما، نه به حکم حکومتی، نه به وزارت ارشاد. به قول خود رهبر در جواب کسی که سوال می کنه: "گاهى از رادیو و تلویزیون آهنگهایى پخش مىشود که به نظر من مناسب با مجالس لهو و فسق هستند..." می فرماد: "اگر آنها را از نوع موسیقى مطرب و لهوى مناسب با مجالس لهو مىدانید، جایز نیست به آنها گوش دهید..."
بگذریم، آهنگ های دیگه ای هم وجود دارن که به نظر خیلی از علمای اسلامی مشکل دارن. به عنوان مثال یه آهنگایی هستن که اصلا دعوت به پارتی و رقص و این چیزا نمی کنن، و حتی امکان داره درون مایه های آروم و حتی غمگین هم داشته باشه. ولی شعرهای این آهنگ ها آدم رو به کارهای غیر اسلامی مثل خیانت یا خودکشی یا دوست دختر داشتن یا همچین چیزهایی دعوت کنن. فارسی و غیر فارسیش هم فرقی نداره. به عنوان مثال:
Hey, Hey, You, You, I don’t like your girlfriend
No way, No way, I think you need a new one
Hey, Hey, You, You, I could be your girlfriend
Hey, Hey, You, You, I know that you like me
No way, No way, You know it's not a secret
Hey, Hey, You, You, I want to be your girlfriend
با استناد با احادیث مختلفی می شه این نوع آهنگ ها رو هم حرام دونست. البته این ربطی شاید به خود موسیقی نداشته باشه بلکه حرام بودنش به دلیل شعرشه. یعنی این تاثیر منفی که شعرش روی روح و روان آدم می ذاره حرامش می کنه، نه نحوه ی نواختن ساز. حدیثی از امام باقر (فروع کافی، الاشربه باب الغناء) می گه: "کسی که به سخن گوینده ای گوش دهد و به او میل کند پس او را پرستیده است ، پس اگر گوینده از خدا اداء کند (گفته هایش رحمانی باشد ، خدایی باشد) شنونده خدا را پرستش کرده و اگر ناطق از شیطان برساند (شیطانی باشد) پس شنونده شیطان را پرستش کرده است."
پس اگر آهنگی مضمون های غیر اسلامی و غیر اخلاقی داشته باشه، اگر خود موسیقیش هم به ظاهر مشکل نداشته باشه، باز به نظر خیلی از علما حرامه.
بعضی از علما حد حرام بودن موسیقی ها رو همین چیزایی که توضیح دادم می دونن و آهنگ های غیر از موارد بالا رو غنا و حرام نمی دونن.
* * *
به غیر از موارد بالا، علمایی هم وجود دارن که به دلیل قدرت زیاد موسیقی در تسخیر ذهن و تاثیر گذاشتن روی آدم، بیشتر احتیاط می کنن. عده ای از علمای اسلامی (شیعه و سنی) هستند که هر آهنگی که ذهن آدم رو تسخیر کنه و رفتار آدم رو تحت تاثیر قرار بده رو حرام می دونن. حتی اگر این تاثیر در جهات غیر اسلامی هم نباشه، باز به دلیل این که اختیار آدم رو با یه نوع شستشوی مغزی ازش گرفته، جایز نمی دونن.
بعضی از فیلسوف ها هم اشاره کردن که موسیقی در ذهن آدم فضایی ایجاد می کنه که آدم رو از واقعیات دور می کنه. در واقع موسیقی این قدرت رو داره که آدم رو به یه دنیای غیر واقعی هدایت کنه. به قول فیلسوف معروف آلمانی شوپنهاور: "عیبی که موسیقی دارد این است که ما را به طور کامل از واقعیات برکنار میکند."
به دلیل این مسائل عده ای از علمای اسلامی -شیعه و سنی- وجود دارن که موسیقی رو مطلقا حرام و یا در بسیاری از موارد حرام می دونن. (مانند آیت الله روحانی)
-شهید بهشتی در یکی از سخنرانی هاش می گه: "هر آوازه خوانی حرام نیست، هر نوازندگی حرام نیست. آن نوع از آوازه خوانی و آن نوع از نوازندگی که شنونده یا حاضران در یک مجلس را به گناه میکشاند و اهتمام آنها را به رعایت قوانین پاکی و تقوی ضعیف میکند اراده آنها را برای گناه نکردن و به گناه آلوده نشدن سست میکند و آنها را به شرکت در گناه تشویق میکند نوع موسیقی حرام است." (منبع)
- تا حالا کسی با خودش فکر کرده که چرا اکثر خواننده های زن که معروف و موفق میشن باید جنسی باشن؟ یا این که چرا اکثر کلیپ ها توشون دخترهای لوند می ذارن؟
گوشی ها رو از گوشش بیرون می کشه ولی صدای گوشی ها انقدر بلنده که حتی از اون فاصله هم آهنگ به گوش می رسه.
مادر میگه: "پسر... این آهنگا حرامه. بلند شو برو به درسات برس. چیه همش نشستی داری این چرت و پرتا رو گوش می دی؟!"
شاید صحنه ی بالا صحنه ی متداولی باشه که به نحوی کمابیش مشابه در زندگی خیلی از جوون ها اتفاق افتاده.
به نظر می رسه که توی جامعه ی ما "غنا" و "موسیقی حرام" عبارت هایی باشن که به گوش خیلی ها رسیدن، ولی این که دقیقا به چه معنی هستن و اصلا این چیزا یعنی چی، برای خیلی ها روشن نشده باشه.
اولین چیزی که فکر می کنم برای همه واضح باشه اینه که موسیقی و آواز می تونه تاثیر زیادی بر روی آدم بذاره. آدم غمگین رو می تونه شاد کنه، آدم شاد رو می تونه غمگین کنه، آدم خسته رو می تونه نیرومند کنه، آدم نیرومند رو می تونه خسته کنه و غیره و غیره و غیره... شما فرض کنین دارین یه فیلم عاطفی می بینین که رسیده به اوج داستان... اگر یه صدای سوزناک موسیقی با صحنه ی فیلم همراه باشه، چه کسی می تونه انکار کنه که تاثیرگذاری این صفحنه از فیلم چندین برابر بیشتر می شه؟
در مورد تاثیر موسیقی بر مغز و اعصاب و فشار خون و حافظه و مغز و آموزش و سرعت رشد گیاهان و خشونت و حتی آمار خودکشی هم مطالعات علمی انجام شده؛ (چند مقاله رو می شه به عنوان مثال اینجا و اینجا و اینجا و اینجا پیدا کرد). تاثیر موسیقی بر انسان -چه مثبت چه منفی- انکار ناپذیره. شاید اگه یه روزی وقت شد، بعضی از این تاثیرها رو دقیق تر با هم برسی می کنیم.
خلاصه، در تاثیر گذار بودن موسیقی شکی نداریم.
حالا سوال اصلی اینجا پیش می آد که: "این قدرت موسیقی، در چه جهتی بر روی انسان تاثیر می ذاره؟" یعنی این که تاثیر موسیقی مثبته یا منفیه؟ اگر تاثیر ظاهرا مثبتی می ذاره، آیا این تاثیر دائمی هست یا نه؟ آیا اگر تاثیر منفی می ذاره، این تاثیر ماندگار هست یا گذری؟ آیا ممکنه که یه نوع موسیقی رو یکی تاثیر مثبت بذاره ولی روی یکی تاثیر منفی؟ آیا انسان اصلا صلاحیت این رو داره که وقتی موسیقی گوش می ده بفهمه که داره چه تاثیری رو متحمل می شه؟ به چه خواننده یا نوازنده ای می شه ان قدر اعتماد کرد، که نغمه هاش و آهنگاش رو به درون مغزمون راه بدیم؟
این سوال ها، به این سادگی ها جواب داده نمی شه. اولا افراد با هم فرق می کنن، دوما فرهنگ ها و موسیقی ها به هم فرق می کنن. مشاهدات علمی هم نمی تونن یه نسخه ی واحد برای همه ی موسیقی ها و همه ی انسان ها بپیچن. انقدر دنیای مغز و اعصاب برای انسان ها ناشناخته است، که هر کس با اتکا به منابع علمی ادعا کنه که واقعا می فهمه که موسیقی چه تاثر جامعی روی مغز آدم می ذاره، یا نادانه یا دروغ گو.
حالا برگردیم سر نظر اسلام.
در اسلام، به نظر می رسه که همه ی دانشمندان اسلامی -چه سنی چه شیعه- اعتقاد دارن که همه ی موسیقی ها حلال نیستند. یعنی همه معتقدند که حد اقل بعضی از آهنگ ها حرامند.
اون نوع موسیقی که همه ی علما بر حرام بودنش با هم موافقت دارن و تا اونجایی که من می دونم هیچ عالمی حلال بودنش رو قبول نداره، اون آهنگایی هست که همراه با فعل حرام باشه. یعنی چی؟
یعنی این که توی یه پارتی مختلط که احتمال داره توش مشورب هم باشه، چه آهنگی پخش می کنن؟ اون آهنگ حرامه. یعنی اون آهنگی که با این نوع مراسما هم خوانی داره، بی برو برگرد خلاف دین خداست.
به نظرم مثال واضح امروزیش، می شه این آهنگ های جدید رپ که در مورد "داف" ها و "پارتی" و "مشروب" می خونن. به عنوان مثال اون آهنگی که توش خواننده می گه:
«من همیشه دختری با موی مش می خوام، ولی یه گوشه یه دافی موی مشکی داشت، نگا می کرد مثه یه آهوی چشم سیا، منم اونو نگا کردم تو یه چشم زیاد، رفتم طرفش گفت دنبالم کن رفتم دنبالش گفتم بگیر شمارم رو، گفت زنگ بزنم صبح بیای دنبالم تو؟ نه! چون قراره که بیدار شی صبح کنارم تو! نرقصیده می خواد پیشم بشینه دوباره شاید این بار از دست سیجل بگیره شماره، می خواد با من مست پس بشه پس از قصد دست بشه می زنم میگم اصلا رسمشه»
از لحاظ علمی هم واضحه که چرا همچین آهنگی مطلوب نیست. همون طور که بالا گفتیم، تاثیر موسیقی انکار ناپذیره؛ همچین آهنگی هم، چه شنونده بخواد چه نخواد روش تاثیر می ذاره. حداقل کاری که می کنه اینه که شنونده رو نسبت به این چیزا بی تفاوت می کنه و یا شنونده رو تشویق به این نوع رفتار و گفتار و کردار می کنه.
نه تنها گوش دادن به این آهنگا گناهه، بلکه بی تفاوت گذشتن از کنارشون و نهی نکردن دوستامون و عزیزامون از گوش دادن به این مزخرفات هم کم کاریه. هم از لحاظ علمی هم از لحاظ دینی، این نوع موسیقی آدم رو سمت ناهنجاری ها هدایت می کنه. به عنوان مثال ناهنجاری های جنسی، قانونی، خشونتی و غیره (به لینک مراجعه کنین اگه دوست دارین).
در (الدرالمنثور جلد 5 صفحه 308) روایتی هست به این مضمون: "از موسیقی دوری کنید زیرا موسیقی حیاء را از بین میبرد و سبب زیاد شدن غریزه جنسی میشود. مردانگی را نابود میسازد، و هرکاری که شراب میکند موسیقی هم انجام میدهد، و اگر مبتلا به موسیقی شدید از زنان بپرهیزید برای آنکه موسیقی انسان را به زنا میکشاند." شما یه لحظه فکر کنین که این حرفا رو 1400 سال پیش در زمانی زدن که اصلا مردم فهم و شعور درستی از چیزی به نام روان شناسی ندارن. ولی امروز می بینیم که چه قدر این دستورات با علم روان شناسی همخوانی داره. جالبه.
و در (کنزالعمال جلد 14صفحه 281) رسول الله می گه: "گروهی از امت من در آخرالزمان به صورت خوک و میمون مسخ می شوند. عرض شد: یا رسول الله آیا اینها شهادت به یگانگی خدا و رسالت شما میدهند و روزه می گیرند و نماز می گذارند؟ فرمود بلی. عرض شد: پس چرا باید مسخ شوند؟ فرمود: برای اینکه ایشان آلت موسیقی می نوازند و شراب می نوشند .پس ایشان صبح می کنند در حالی که به صورت خوک و میمون مسخ شده اند."
خلاصه حدیث خیلی زیاد داریم در مورد این که موسیقی و آلت موسیقی و خرید و فروش آلت موسیقی حرامه و موجب جهنم می شه. ولی نباید در حکم دادن عجله کرد و باید به توضیحات دقت داشت.
"هر موسیقى که به نظر عرف موسیقى لهوى و مطرب که مناسب با مجالس عیش و نوش است باشد، موسیقى حرام محسوب مىشود و فرقى نمىکند که موسیقى کلاسیک باشد یا غیر کلاسیک. تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفى مکلّف است و اگر موسیقى این گونه نباشد بخودى خود اشکال ندارد." (این عبارت از سایت آیت الله خامنه ای بود)
"تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفی مکلف است" یعنی چی؟ یعنی این که هر کس خودش باید شعور خودش برسه که چه آهنگی رو توی مجلس های رقص و گناه پخش می کنن. آدم عاقل اگر نخواد خودش رو گول بزنه، با توجه به فرهنگ و عرف جامعه ای که توش زندگی می کنه، براش مشخصه که چه آهنگایی رو توی مهمونی های غیر صحیح پخش می کنن.
این موضوع به خود شنونده ربط داره. نه به صدا و سیما، نه به حکم حکومتی، نه به وزارت ارشاد. به قول خود رهبر در جواب کسی که سوال می کنه: "گاهى از رادیو و تلویزیون آهنگهایى پخش مىشود که به نظر من مناسب با مجالس لهو و فسق هستند..." می فرماد: "اگر آنها را از نوع موسیقى مطرب و لهوى مناسب با مجالس لهو مىدانید، جایز نیست به آنها گوش دهید..."
بگذریم، آهنگ های دیگه ای هم وجود دارن که به نظر خیلی از علمای اسلامی مشکل دارن. به عنوان مثال یه آهنگایی هستن که اصلا دعوت به پارتی و رقص و این چیزا نمی کنن، و حتی امکان داره درون مایه های آروم و حتی غمگین هم داشته باشه. ولی شعرهای این آهنگ ها آدم رو به کارهای غیر اسلامی مثل خیانت یا خودکشی یا دوست دختر داشتن یا همچین چیزهایی دعوت کنن. فارسی و غیر فارسیش هم فرقی نداره. به عنوان مثال:
Hey, Hey, You, You, I don’t like your girlfriend
No way, No way, I think you need a new one
Hey, Hey, You, You, I could be your girlfriend
Hey, Hey, You, You, I know that you like me
No way, No way, You know it's not a secret
Hey, Hey, You, You, I want to be your girlfriend
با استناد با احادیث مختلفی می شه این نوع آهنگ ها رو هم حرام دونست. البته این ربطی شاید به خود موسیقی نداشته باشه بلکه حرام بودنش به دلیل شعرشه. یعنی این تاثیر منفی که شعرش روی روح و روان آدم می ذاره حرامش می کنه، نه نحوه ی نواختن ساز. حدیثی از امام باقر (فروع کافی، الاشربه باب الغناء) می گه: "کسی که به سخن گوینده ای گوش دهد و به او میل کند پس او را پرستیده است ، پس اگر گوینده از خدا اداء کند (گفته هایش رحمانی باشد ، خدایی باشد) شنونده خدا را پرستش کرده و اگر ناطق از شیطان برساند (شیطانی باشد) پس شنونده شیطان را پرستش کرده است."
پس اگر آهنگی مضمون های غیر اسلامی و غیر اخلاقی داشته باشه، اگر خود موسیقیش هم به ظاهر مشکل نداشته باشه، باز به نظر خیلی از علما حرامه.
بعضی از علما حد حرام بودن موسیقی ها رو همین چیزایی که توضیح دادم می دونن و آهنگ های غیر از موارد بالا رو غنا و حرام نمی دونن.
* * *
به غیر از موارد بالا، علمایی هم وجود دارن که به دلیل قدرت زیاد موسیقی در تسخیر ذهن و تاثیر گذاشتن روی آدم، بیشتر احتیاط می کنن. عده ای از علمای اسلامی (شیعه و سنی) هستند که هر آهنگی که ذهن آدم رو تسخیر کنه و رفتار آدم رو تحت تاثیر قرار بده رو حرام می دونن. حتی اگر این تاثیر در جهات غیر اسلامی هم نباشه، باز به دلیل این که اختیار آدم رو با یه نوع شستشوی مغزی ازش گرفته، جایز نمی دونن.
بعضی از فیلسوف ها هم اشاره کردن که موسیقی در ذهن آدم فضایی ایجاد می کنه که آدم رو از واقعیات دور می کنه. در واقع موسیقی این قدرت رو داره که آدم رو به یه دنیای غیر واقعی هدایت کنه. به قول فیلسوف معروف آلمانی شوپنهاور: "عیبی که موسیقی دارد این است که ما را به طور کامل از واقعیات برکنار میکند."
به دلیل این مسائل عده ای از علمای اسلامی -شیعه و سنی- وجود دارن که موسیقی رو مطلقا حرام و یا در بسیاری از موارد حرام می دونن. (مانند آیت الله روحانی)
-شهید بهشتی در یکی از سخنرانی هاش می گه: "هر آوازه خوانی حرام نیست، هر نوازندگی حرام نیست. آن نوع از آوازه خوانی و آن نوع از نوازندگی که شنونده یا حاضران در یک مجلس را به گناه میکشاند و اهتمام آنها را به رعایت قوانین پاکی و تقوی ضعیف میکند اراده آنها را برای گناه نکردن و به گناه آلوده نشدن سست میکند و آنها را به شرکت در گناه تشویق میکند نوع موسیقی حرام است." (منبع)
- تا حالا کسی با خودش فکر کرده که چرا اکثر خواننده های زن که معروف و موفق میشن باید جنسی باشن؟ یا این که چرا اکثر کلیپ ها توشون دخترهای لوند می ذارن؟
پیامهایی که از طریق موسیقی ارائه میشن، بدون اینکه از فیلتر عقل عبور کنن، در ذهن انسان پذیرفته میشن
در پست های بعدی بیشتر به جمله بالا پرداخته خواهد شد
نظز یادتون نره
در پست های بعدی بیشتر به جمله بالا پرداخته خواهد شد
نظز یادتون نره